Mnogi Beograđani i ne znaju da se ovi skriveni dragulji nalaze baš na njihovoj opštini
Većina Beograđana i ne zna da se baš na njihovim opštinama nalaze pravi dragulji, skriveni od brojnih očiju javnosti, gradske vreve i buke automobila, a u pitanju su jezera rasprostranjena širom prestonice.
Novinari portala 24sedam čitaocima predstavljaju TOP 7 lokacija na kojima mogu da pronađu dozu osveženja tokom letnje sezone.
Ada Safari
Većina Beograđana ne zna da na Adi Ciganliji, osim Savskog, postoji još jedno manje jezero. U pitanju je Ada Safari, iliti Savska bara, kako su je ranije zvali stanovnici opštine Čukarice, koja je nastala pre Savskog jezera, u delu gde se nekada nalazila prirodna depresija, odnosno močvara, koja se punila tokom vodostaja Save.
Krajem sedamdestih i početkom osamdesetih godina prošlog veka, močvara je potpuno isušena, a na njenom mestu napravljen je zabavni park, koji se ubrzo pokazao kao nerentabilan, pa je zatvoren.
Početkom devedesetih, privatnom inicijativom, započelo je novo čišćenje Savske bare, da bi se 1994. detaljno očistilo i postalo jezero Ada Safari.
Smešteno je na poluostrvu Ada Ciganlija, u blizini donjeg špica, između reke Save i Čukaričkog rukavca, na samo pet kilometara od strogog centra prestonice. Jezero je u obliku latiničnog slova S, površine oko šest hektara i prosečne dubine dva metara.
Prvenstveno je namenjeno za sportski ribolov, ali je otvoreno i za ostale posetioce. Okruženo je gustom stoletnom šumom.
Bela reka
Jezero Bela reka nalazi se kod sela Ripanj, u beogradskoj opštini Voždovac. Iako je smešteno u samom podnožju Avale, zbog svog ušuškanog položaja ne može se videti ni sa Avalskog tornja.
Do Bele reke se može stići i sa Ibarske magistrale, avalskim putem, ali je najbolje pitati meštane za pravac, pošto ne postoji tabla koja obaveštava da se u blizini nalazi jezero.
Jezero Bela reka nastalo je izgradnjom brane 1988. godine. Brana je izgrađena zato što je Bela reka znala da svojom silinom ugrozi okolne kuće i prugu u vreme velikih kiša i otapanja snegova. Jezero se napaja čistom vodom iz Bele reke, ali i iz dva podvodna izvora. Odmah uz branu nalazi se plaža na kojoj je nekada bilo teško naći mesto za peškir.
Pariguz
Ovo jezero je nastalo 1980. godine pravljenjem brane da bi se bolje kontrolisale bujične vode. Spada u veća beogradska jezera, a okruženo je naseljima Resnik, Pinosava i Ripanj.
Do njega vodi krivudav i uzak put, bez trotoara sa strane za pešake, koji nije obeležen, te je za dolazak do jezera bolje pitati meštane kako najbrže stići do ovog skrivenog dragulja.
Udaljen je 17 kilometra od centra grada, a nažalost, tokom vrelih letnjih dana ne može poslužiti kao osveženje za stanare Resnika, ali i druge građane, jer kvalitet vode u njemu nije odgovarajući za kupanje, tako da je od aktivnosti na njemu najviše zastupljen sportski ribolov.
Ime Pariguz vezuje se za dve legende – po prvoj, jezero je dobilo ime po blatu koje se nalazilo na mestu gde je podignuta akumulacija, a za koje se verovalo da je lekovito i da leči hemoroide, dok su po drugoj priči na mestu današnjeg Pariguza u Prvom srpskom ustanku Srbi napravili zasedu Turcima, sasuvši im sačmu u stražnjice, pa otuda i takvo ime za dolinu koja se nalazila na mestu današnjeg jezera.
Trešnja
Zapušteni biser stacioniran u podnožju Avale upravo je veštačko jezero Trešnja, okruženo šumom. Nalazi se u naselju Mala Ivanča, koje je udaljeno svega 30 kilometara od strogog centra Beograda.
Jezero Trešnja smešteno je u središtu listopadno-četinarske šume, a u blizini se nalaze i dva izvora.
Na ovom jezeru se često mogu videti izletnici koji spremaju roštilj, biciklisti i ljudi željni svežeg vazduha. Prodavnice u blizini nema, a nažalost, zbog nedostatka kanti za đubre, ambalaža često završi tamo gde joj nije mesto.
Na Trešnji svoj mir, pored kupača, mogu pronaći i ribolovci, koji se nadaju ulovu bele ribe, deverike, babuške, ali i šarana.
Veliko blato
Jezero Veliko blato je prirodno jezero u Beogradu, koje se nalazi u naselju Krnjača u opštini Palilula, blizu Zrenjaninskog puta i Pančevačkog mosta, na oko 8,5 kilometara od centra Beograda.
Jezero Veliko blato je zaštićeno prirodno dobro grada Beograda i okruženo poljoprivrednim površinama i šumom.
Sa severne strane jezera nalazi se ribnjak „Mika Alas“, a pored njega i deo ribnjaka namenjen za sportski ribolov. Jezero je smešteno u pojasu trske i vlažnih livada, a celo područje odlikuje se bogatom florom i faunom.
Pored retkih i ugroženih vrsta biljaka, okolina jezera je stanište mnogih vrsta ptica. Stanište jezera broji preko 15 vrsta riba, 190 vrsta biljaka, 120 ptica i dve vrste orhideje koje su pod zaštitom – barski veliki kanućak i barska kaluždarka.
Markovačko jezero
Markovačko jezero nalazi se u selu Markovac, šest kilometara južno od centra Mladenovca i 60 kilometara od centra Beograda, tačnije u podnožju planine Kosmaj.
Ono je dugo 1.000 i široko 500 metara, a površina mu je 16 hektara.
Takođe, ovo jezero predstavlja jedno od najstarijih beogradskih veštačkih akumulacija. Nastalo je sredinom šezdesetih 20. veka, izgradnjom brane na reci Košarna 1965. godine.
Jezero se nalazi u predelu hrastovih, cerovih i bagremovih šuma, a u njemu su zastupljene gotovo sve vrste slakotkovodne ribe: šaran, som, štuka, babuška, deverika, smuđ, amur, tolstolobik, crvenperka, bodorka, kaugler, bandar, zlatni karaš, sunčica i cverglan.
Rakina bara
Rakina bara je najveće kraško jezero u Šumadiji, koje je stacionirano na teritoriji opštine Čukarica, u Sremčici, 20 kilometara od centra Beograda.
Osamdesetih godina Rakina bara je bila jedno od malobrojnih romantičnih mesta gde su dolazili ne samo stanovnici Sremčice, već i mladi parovi iz centra grada. Voda u jezeru je bila toliko čista da se mogao videti svaki kamenčić na dnu. Obala je bila peskovita, a mulj se mogao naći samo na sredini jezera, pa je Rakina bara bila jedinstveno kupalište. Na izvorištu bare ljudi su pojili stoku, a mnogi su u njoj naučili da plivaju. Održavana su ribolovačka takmičenja na jezeru. Međutim, Rakina bara je počela da propada, sve do ivice odumiranja.
Pedesetih godina prošlog veka postojala je namera da se jezero preobrazi u turistički centar uređenjem obale, izgradnjom restorana i raznih ugostiteljskih objekata. Nekim davnim urbanističkim planovima, predviđeno je da Rakina bara zajedno sa Adom Ciganlijom i Košutnjakom predstavlja turističku ponudu Čukarice. Međutim, ideja nije bila realizovana.
Tokom 2020. i 2021. godine, akcijom građana Sremčice, jezero je potpuno revitalizovano, poribljeno i potpuno očišćeno.
Izvor: 24sedam.rs
